Etykieta (informatyka)

Etykieta – jednostka leksykalna służąca oznaczeniu instrukcji w celu wskazania celu instrukcji skoku. W językach z numerowanymi wierszami kodu funkcje etykiety pełnią numery wierszy (zwykle w językach interpretowanych).

Najczęściej etykiety są pierwszymi wyrażeniami w danym wierszu i mają postać łańcucha znaków (liter lub cyfr) oddzielonych od instrukcji znakiem dwukropka:

 etykieta: instrukcja

Niekiedy stosuje się też słowo kluczowe label.

 instrukcje
 label etykieta
 instrukcje

Przykładowe języki programowania:

• Pascal^[1][2] (słowo kluczowe label),
• C^[3][4][5], C++^[5] (dwukropek)
• PL/1^[6][7],

i wiele innych języków programowania o zapisie swobodnym kodu źródłowego,

• łańcuch znaków na odpowiedniej pozycji

Przykładowy języki programowania to język Snobol^[8], w którym każdy łańcuch znaków rozpoczynający się od litery lub cyfry na pierwszej pozycji wiersza, interpretowany jest jako etykieta instrukcji, przy czym po pierwszej literze mogą wystąpić dowolne znaki alfabetu języka, z wyjątkiem separatorów, które kończą symbol etykiety.

• liczba całkowita:

 15 PRINT „komunikat"

Przykładowe języki programowania:

• • BASIC^[9][10] (we wczesnych wersjach etykieta – numer wiersza – była obowiązkowa dla wszystkich instrukcji – wierszy programu),
  • Fortran^[11][12],
  • Comal^[13],

i inne.

• liczba.liczba:

 10.5 DO PART 11

Ten sposób oznaczania wierszy programu wiąże się ze specyfiką niektórych języków programowania (JOSS, JEAN^[14][12]) w których etykieta składa się z dwóch członów: PART.STEP. Pierwsza część etykiety PART w zasadzie obejmuje grupę instrukcji stanowiących podprogram, który może zostać wywołany. Kolejne instrukcje w ramach tak utworzonej sekcji są oznaczane unikatową (w ramach sekcji) etykietą STEP, która może wskazywać miejsce skoków.

W języku programowanie Forth^[15][16] istnieje możliwość definiowania skoków do określonej instrukcji, mimo braku etytkiety. Służą temu operatory skoków warunkowych i bezwarunkowych 0BRANCH i BRANCH, stosowane głównie do definiowania nowych instrukcji strukturalnych.

W niektórych języka programowana pojęcie etykiety jest rozszerzone w stosunku do większości języków w których etykiety dotyczą tylko instrukcji. Mianowicie w takich językach jak PL/1^[6][7], PL/M^[17][18] etykietami nazywa się także nazwy procedur (i ingresji do procedur). Etykiety (zarówno jako etykiety poprzedzające instrukcje języka, jak i jako nazwy ingresji) mogą być przechowywane w zmiennych i stanowić wartość (w tym przypadku w uproszeniu można wartość tę interpretować jako adres pamięci w segmencie kodu).